Ο χορός είναι ροή και η ροή έκφραση της ακρίβειας, της εσωτερικής πειθαρχίας και του συντονισμού που αφουγκράζεται την σιωπή του φωτός ή την αρμονία της σκιάς, όπως στιγμιαία αποτυπώνονται στο κενό.
Πράξη ιερή γεμάτη συστροφές, άλματα, ένταση, πτώσεις και συστολές, ο χορευτής ελευθέρα ισορροπώντας σαν σχοινοβάτης στο φως και στην σκιά αποθεώνει στις τέσσερεις διαστάσεις.
Ο χορός συναρτάται με τον νου και το σώμα, με την ταχύτητα και την ευελιξία, με την επίμονη προσπάθεια του πνεύματος να επιβληθεί στην ύλη.
Είναι το σχήμα και η μορφή, που με πλαστικότητα η κάθε πηγαία προσπάθεια απεικονίζει την εναγώνια διάθεση του σώματος να καταβάλλει την βαρύτητα, κατακτώντας τον αιθέρα και μια στιγμή αιωνιότητας.
«Μεταπράτης» αυτής της διάθεσης η Κατερίνα αποδίδει με θεατρικότητα την ηρεμία και τον θόρυβο και ως «όργανο» καθοδηγούμενο από την φαντασία αποδεικνύει πως δεν έχει όρια η ροή… γιατί δεν έχει όρια η ανθρώπινη επινοητικότητα.
– Μα τελικά είναι αυτός ο μόνος τρόπος να συλληφθεί από το φωτογραφικό πρίσμα η μαγεία και η φευγαλέα αναζήτηση της αγεφύρωτης διάστασης του γήινου με το θείο;
Απάντηση δεν έχει αυτό το ερώτημα κι αυτό γιατί ο έρωτας του πεπερασμένου γήινου προς το θείο ιδανικό θα μένει πάντα ανεκπλήρωτος.