skip to Main Content

ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΙ (Α) του Θέσκελου

Α Μ Φ Ι Λ Υ Κ Η

Γέμιζε η γη με φλέβες λάσπης. Στ’ αποκαΐδια τ’ ουρανού τ’ αθάνατο φεγγάρι πύρωνε σαν αμφιλύκη ή δράπανο πορτοκαλί, που χάνονταν και πάλλονταν. Στα υπόστεγα οι κυκλικές πυρές λουφάξαν, μέχρι που έφεξε και λάκισε η νύχτα. Ο ουρανός την πίκρα του άδειασε και από χόρταση έπνιξε κάθε πνοή και πνεύμα, ενώ οι φλέβες μου λευκό φαρμάκι γέμισαν σαν φως και κόκκινο σαν αίμα.

Back To Top