ΣΑΝ ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ του Παναγιώτη Θ. Τουμάση
Σαν μια παράσταση καλοστημένη, σε κάποιο θέατρο στην Αθηνάς, πολιτικάντηδες γραβατωμένοι, ζητούν την ψήφο σου. Κι εσύ πεινάς!... Σού…
Σαν μια παράσταση καλοστημένη, σε κάποιο θέατρο στην Αθηνάς, πολιτικάντηδες γραβατωμένοι, ζητούν την ψήφο σου. Κι εσύ πεινάς!... Σού…
Με ποίημα που τιτλοφορεί «Η ντροπή της Ευρώπης» επέλεξε να παρέμβει ο γερμανός νομπελίστας συγγραφέας Γκύντερ Γκρας στη…
4:00 π.μ. Αυτήν την ώρα, που τα παιδιά κοιμούνται εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ. Φοβάμαι. Πονάω. Μισώ. Ενας βασιλιάς μέσα…
ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ… Η αθωότητα πήγε διακοπές, εκεί που η φτηνή διαμονή καλωσόρισε τον κολοσσό των ονείρων. Δίκυκλο σε κάθε…
ΓΙΟΡΤΑΣΙ Σαν ταξιδεύω ’λεύθερα στους αχανείς σιτοβολώνες, τ’ αθάνατα στοιχειά της φύσης ασπρίζουν τα πλεγμένα μου μαλλιά, σ’…
ΑΝΑΜΕΣΑ Ανάμεσα, στη ψυχή και το σώμα Ανάμεσα, στο φως και το σκοτάδι Ανάμεσα, στο μυαλό και τη…
Β Λ Ε Μ Μ Α Όταν ματώνει η θάλασσα απελπισία κι άρνηση φυτρώνει. Ήμουνα ήρωας κι επαίτης δες,…
Γέμιζε η γη με φλέβες λάσπης. Στ’ αποκαΐδια τ’ ουρανού τ’ αθάνατο φεγγάρι πύρωνε σαν αμφιλύκη ή δράπανο πορτοκαλί, που χάνονταν και πάλλονταν. Στα υπόστεγα οι κυκλικές πυρές λουφάξαν, μέχρι που έφεξε και λάκισε η νύχτα. Ο ουρανός την πίκρα του άδειασε και από χόρταση έπνιξε κάθε πνοή και πνεύμα, ενώ οι φλέβες μου λευκό φαρμάκι γέμισαν σαν φως και κόκκινο σαν αίμα.