ΕΝΤΡΟΠΙΑ
Η βροχή, η ομίχλη και η αρχεγονη πυρά καταβροχθίζουν
το τοπίο.
Ο ουρανός σέρνει το σκυλολόι του και στο βρεγμένο χώμα φλογίζεται η
ζωή μου.
Ίσως τα πάντα επιτραπούν (;). Μπορεί η δημιουργία κι η στασιμότητα να
γίνουν συνοδίτες, όμως θα είναι ανεκτίμητος και λαγαρός ο λόγος στις πιο
αυθόρμητες και ξελογιάστρες κρίσεις.
Το βέβαιο, είναι πως θάνατος και λασπουριά στιγματίζουν το τοπίο σε χρόνους αλχημιστικούς σαν την εξίσωση την αλλοτινή,
που μάταια προσπαθεί απάντηση να δώσει. Απάντηση στο άωρο γιατί της μοναξιάς με
διαιρέτη αιχμηρό και όξινο, τη χαλκευμένη λησμονιά ή την απαίσια αναμονή.
Σχετικά άρθρα
This Post Has 0 Comments