skip to Main Content

Epitaph

EPITARH – KING CRIMSON

The wall on which the prophets wrote
is cracking at the seams.
Upon the instruments of death
the sunlight brightly gleams.
When every man is torn apart
with nightmares and with dreams,
will no one lay the laurel wreath
as silence drowns the screams.
Between the iron gates of fate,
the seeds of time were sown,
and watered by the deeds of those
who know and who are known;
knowledge is a deadly friend
when no one sets the rules.
The fate of all mankind I see
is in the hands of fools.
Confusion will be my epitaph.
As I crawl a cracked and broken path
if we make it we can all sit back
and laugh.
But I fear tomorrow I’ll be crying,
yes I fear tomorrow I’ll be crying.

 

 

Επιτάφιος

 

Ο τοίχος στον οποίο έγραφαν οι προφήτες
εμφανίζει ρωγμές στους αρμούς του.
Πάνω από τα όργανα του θανάτου
λάμπει το φως του ήλιου.
Όταν κάθε άνθρωπος ξεσκίζεται
με εφιάλτες και όνειρα,
Κανένας δεν θα αφήσει δάφνινο στεφάνι
καθώς η σιωπή πνίγει τα ουρλιαχτά.
Ανάμεσα στις σιδερένιες πύλες της μοίρας,
σπάρθηκαν οι σπόροι του χρόνου,
και ποτίστηκαν από τους άθλους εκείνων
που γνωρίζουν και που είναι γνωστοί·
Η γνώση είναι θανάσιμος φίλος
όταν κανένας δεν θέτει τους κανόνες.
Η μοίρα όλης της ανθρωπότητας βλέπω
βρίσκεται στα χέρια ανόητων.
Η σύγχυση θα γίνει ο επιτάφιός μου.
Καθώς έρπω σε ένα τραχύ και ανώμαλο μονοπάτι
Αν τα καταφέρουμε θα μπορέσουμε να ξεκουραστούμε
και να γελάσουμε.
Αλλά φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω,
ναι, φοβάμαι ότι αύριο θα κλαίω.

This Post Has 0 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Back To Top