«Ο πιο διαυγής Έλληνας ζωγράφος συνέπεσε να είναι και ο…
Όλοι μας γνωρίζουμε τις άπειρες δυνατότητες που προσφέρει το παιχνίδι του λευκού με το μαύρο.
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι κάθε καλλιτέχνης είναι ερωτευμένος με την τέχνη του μα και με τα αντικείμενα που χρησιμοποιεί, προκειμένου να τα απαθανατίσει με τον τρόπο του.
Όλοι μας επίσης γνωρίζουμε ότι η τέχνη δεν έχει όρια, ούτε τύπους και ότι η ελευθερία – όση κι όποια μπορεί να εκφραστεί σ’ ένα χαρτί, σ’ ένα μουσαμά σ’ ένα κομμάτι ξύλο – πρέπει να εκφράζεται άδολη, άκαμπτη, σκληρή μα με πάθος κι αλήθεια.
Τα έργα που παρουσιάζουμε αντανακλούν τη δύναμη μίας γυναίκας που όλη της τη ζωή δοκιμάστηκε. Μίας γυναίκας με έντονη προσωπικότητα που δοκίμασε τις δυνάμεις της στο σκοτάδι, αλλά και στο φως, με πρόσωπα και αντικείμενα, με ταλέντο και φαντασία, μα και με αγάπη και πάθος.
Οι πρόγονοί μας έλεγαν Ανάγκας και οι Θεοί πείθονται.
Στην περίπτωση όμως της Λιλίκας, μιας ηρωίδας της ζωής, φαίνεται πως και οι θεοί συνηγόρησαν, ώστε σαν ρομαντικός ταξιδευτής του κόσμου με τις εικόνες μιας ζωής, αλλά και με τις εμπειρίες των 85 χρόνων της με μάτι παιδικό να μας ταξιδεύει σε άγνωστους και εξωτικούς προορισμούς, αλλά και σε γνώριμα μονοπάτια, με αθέατες όμως πτυχές.
Τα έργα της, αλλά και η αισθαντική της διάθεση, συνθέτουν το παζλ μιας σύνθετης προσωπικότητας, που ποιητικά και εικαστικά αναπαριστούν την πραγματικότητα σχεδόν εικονολατρικά.
This Post Has 0 Comments