Ιστορικά ανέκδοτα που αποθησαύρισε η Μαρία Μεταξά και αξίζει τον κόπο κάποιος να τα διαβάσει.
Ο Βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος ήταν πολύ περήφανος για τις νίκες που είχε καταγάγει στους πολέμους. Σ’ ένα γράμμα του λοιπόν προς το Φίλιππο ο βασιλιάς της Σπάρτης Αρχίδαμος που ήταν πρότυπο μετριοφροσύνης του έγραψε: «Φίλιππε, κοίτα την σκιά σου στον ήλιο και θα διαπιστώσεις πως δεν έγινε καθόλου μεγαλύτερη από ότι ήταν πριν τις νίκες σου. Κάποιος από τους στρατηγούς του Μ. Αλεξάνδρου τον πλησίασε κάποτε κι άρχισε να κατηγορεί με πάθος κάποιο πρόσωπο. Ο βασιλιάς έκλεισε με την παλάμη του ένα αυτί και άκουγε με ψυχρότητα. Όταν δε έκπληκτος τον ρώτησε ο συκοφάντης γιατί το έκανε αυτό ο Μ. Αλέξανδρος απάντησε: Σε άκουσα προσεκτικά αλλά με το ένα αυτί. Με το άλλο θα ακούσω αυτόν που κατηγορείς. Τότε θα καταλάβω ποιος από τους δυο έχει το δίκιο. Μια μέρα ο Αρίστιππος ένας από τους καλύτερους μαθητές του Σωκράτη ρωτήθηκε για κάποιον γνωστό του: Σε τι υπερέχει ο αληθινός φιλόσοφος από τους άλλους ανθρώπους. Και εκείνος αποκρίθηκε: Στο εξής: Και αν ακόμα όλοι οι νόμοι του κράτους επρόκειτο να καταργηθούν και να μπορεί ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει, ο αληθινός φιλόσοφος δεν θ’ άλλαζε τρόπο ζωής. Περαστικός ο Διογένης από το σπίτι ενός μοχθηρού ευνούχου, διάβασε μία επιγραφή στην πόρτα του, η οποία έλεγε: «Μηδέν εισίτω κακόν». Δηλαδή: Ας μη μπει κανένα κακό μέσα σ’ αυτό το σπίτι. Κι ο Διογένης μειδιώντας: -Τότε ο οικοδεσπότης από πού θα μπει; Ένας φαλακρός στην αγορά νόμισε πως βρήκε το κατάλληλο πρόσωπο κι άρχισε να ειρωνεύεται το Διογένη. Αυτός τον άφησε να εξαντλήσει το απόθεμα της «εξυπνάδας» του και τότε, κοιτάζοντας τη φαλάκρα του ανθρώπου εκείνου, είπε: – Τιμή και δόξα στα μαλλιά, που είχαν την πρόνοια να εγκαταλείψουν εγκαίρως ένα τέτοιο κεφάλι σαν το δικό σου! Όταν τον επισκέφτηκε ο Αλέξανδρος, τον ρώτησε: -Τι ζητάς μέσα στο πιθάρι, Διογένη; -Ψάχνω να βρω τα οστά του πατέρα σου και τα οστά του δούλου μου, μα δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω, γιατί δεν υπάρχει καμιά διαφορά μεταξύ τους. Λέγεται πως οι δύο άντρες πέθαναν την ίδια μέρα το 323 π.Χ. Ο Αρίστιππος ζητούσε υψηλά δίδακτρα από τους μαθητές του. Κάποτε λοιπόν τον επισκέφτηκε ένας πατέρας, ο οποίος φιλοδοξούσε να εγγράψει το γιo του, αλλά τσιγκούνης καθώς ήταν, είπε στον φιλόσοφο, όταν άκουσε την τιμή: -Πολλά μου ζητάς! Εγώ με τόσα χρήματα θα μπορούσα να αγοράσω ένα βόδι. – Τότε, απάντησε ο φιλόσοφος, αγόρασε το, για να έχεις δύο. Κάποιος νέος καυχιόταν ότι είχε διαβάσει άπειρα βιβλία. Και ο Αρίστιππος που τον άκουσε, παρατήρησε: -Όμως όσοι τρώνε πολύ δεν είναι πάντοτε οι υγιέστεροι. Υγιέστεροι είναι όσοι χωνεύουν καλά. Όταν έφτασε ναυαγός κάποτε στη Ρόδο και βρέθηκε χωρίς χρήματα, πήγε σ’ ένα γυμναστήριο και μίλησε τόσο ωραία, που τους γοήτευσε όλους. Εκείνοι τότε του έδωσαν ό,τι είχε ανάγκη. Ο φιλόσοφος δεν έχασε την ευκαιρία να τονίσει πως οι γονείς πρέπει να οπλίζουν τα παιδιά τους με τέτοιο πλούτο, ο οποίος ακόμα και ύστερ’ από ένα ναυάγιο να είναι ικανός να φτάσει κολυμπώντας μαζί με τον ιδιοκτήτη του στη στεριά! Ο Αρίστιππος επέμενε να πληρώνεται για τη διδασκαλία του και δε δίσταζε να κολακεύει τους τυράννους, για να επιτύχει το σκοπό του. Όταν ο Διονύσιος ο Α΄ τον έφτυσε κάποτε στο πρόσωπο, χαμογέλασε με υπομονή και είπε: -Ένας ψαράς πρέπει να υποστεί μεγαλύτερη υγρασία από αυτή, για να πιάσει και το πιο μικρό ψάρι! Όταν ένας φίλος του τον κατηγόρησε, γιατί γονάτισε μπροστά στον τύραννο Διονύσιο, εκείνος απάντησε: -Και τι φταίω εγώ, αν ο βασιλιάς έχη τα ώτα εις τους πόδας Εν τούτοις, ένοιωθε περιφρόνηση για ‘κείνους που ζητούσαν τον πλούτο μόνο για χάρη του πλούτου. Γι’ αυτό, όταν κάποτε ένας πλούσιος από τη Φρυγία, ονόματι Σίμος, του επέδειξε την πολυτελή οικία του, στρωμένη παντού με μάρμαρα, ο Αρίστιππος τον έφτυσε στο πρόσωπο! Στη διαμαρτυρία του Σίμου για την απρεπή αυτή πράξη ο φιλόσοφος απάντησε: -Εδώ που μ’ έφερες, ανάμεσα σε τόσα γυαλιστερά μάρμαρα, δε βρήκα πιο κατάλληλο μέρος, για να φτύσω! Ένας δημοσιογράφος ρώτησε κάποτε τον Τοσκανίνι πόσες γλώσσες μιλούσε και ο διάσημος μαέστρος του απάντησε: Όταν απευθύνομαι σε μια ωραία γυναίκα χρησιμοποιώ την γαλλική, Όταν επρόκειτο για υποθέσεις χρησιμοποιώ την αγγλική, Όταν θέλω κάποιος να με φοβηθεί την γερμανική Κι όταν είναι θυμωμένος και θέλω να βρίσω χρησιμοποιώ την μητρική μου.Σχετικά άρθρα
This Post Has 0 Comments