Σαν μια παράσταση καλοστημένη,
σε κάποιο θέατρο στην Αθηνάς,
πολιτικάντηδες γραβατωμένοι,
ζητούν την ψήφο σου. Κι εσύ πεινάς!…
Σού λένε ψέματα να τους πιστέψεις,
«όχι», φωνάζουνε, «περνάς καλά!»,
μες στο κεφάλι σου, μέσα στις σκέψεις,
καθείς ακάλεστος μπαίνει· μιλά!…
Άκου τα κλάξον τους και τις φανφάρες,
τους μισθοφόρους χειροκροτητές,
είν’ εξουσιομανείς! Άτιμες φάρες,
σε σένα ρίχνουνε τα λάθη: «Φταις»!…
Βάζουν το δάχτυλο μέσα στο μέλι,
βάζουν το χέρι τους ως τα βαθιά,
και το ποδάρι τους, χώνουν εντέλει,
να φάν’ οι φίλοι τους. Να φάει κι η θεια!…
Κι αναρωτιέσαι συ, «τι μού συμβαίνει,
μήπως γελάστηκα και δεν πεινώ;»,
κάτω στο Σύνταγμα κάποιος πεθαίνει,
είναι καλύτερα στον ουρανό!…
Σχετικά άρθρα
This Post Has 0 Comments