skip to Main Content

 

 

ΓΙΟΡΤΑΣΙ

Σαν ταξιδεύω ’λεύθερα στους αχανείς σιτοβολώνες, τ’ αθάνατα στοιχειά της φύσης ασπρίζουν τα πλεγμένα μου μαλλιά, σ’ αέναο γιορτάσι.

Φουσκώνουν τα πανιά ιστιοφόρων, που η προσμονή τα γέμισε με ίσκιο κι αγροίκων στόματα, άσχημα και φωνακλάδικα εκλιπαρούν να σταματήσει ο πολικός τ’ ανώφελο ταξίδι, ενώ στη ζήση τούτη για έλεος ελπίζουν, την ώρα, που οι ωροδείκτες έταξαν ως του θανάτου ώρα, κάθε τυχαίου πνεύματος ανέμελου, κάθε ορφανής συνείδησης και αύρας κοσμικής

This Post Has 0 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Back To Top