ΠΟΙΗΣΗ της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΜΕΓΑΡΙΤΗ

ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ…

Η αθωότητα πήγε διακοπές,

εκεί που η φτηνή διαμονή καλωσόρισε τον κολοσσό των ονείρων.

Δίκυκλο σε κάθε εξόρμηση και η πριγκίπισσα που γίνηκε θνητή.

Η παιδικότητα που ήθελε να ρισκάρει στην όψιμη ωριμότητα

Σε εκείνο τον κόσμο που σαν μαριονέτα την πρόδωσαν να ακολουθήσει.

Σε εκείνο το κομμάτι γης που τα πόδια κίνησαν να βρουν το αγόρι

Με φτερά αεροπλάνου.

Δεν είναι ο χρόνος, δεν είναι η ηλικία,

είναι η ψυχή που δίψασε για αγνό βλέμμα.

Κολοσσός ονείρων, και σιντριβάνι από ιππόκαμπο.

Να δροσιστεί και μετά να τον σκλαβώσει αφού η θύμησή του

βρίσκεται στα λευκά ντυμένη ως σύμβολο του έθνους.