Οδηγίες προς Ναυτιλλόμενους
«Παιδί μου» η μάνα έλεγε «αν θέλεις, να μη βρεθείς στο κέντρο της θυέλλης, να -πάλι λέω- θέλεις να μην μπλέξεις, σταμάτα πια να παίζεις με τις λέξεις. Φωνήεντα και σύμφωνα και αλφαβήτα Προετοιμάζουν την δικιά σου ήττα. Γι’ αυτό στο λέω και πίστεψέ το· ότι, Όποιος μεθά σε αυτό το γλεντοκοπί, τα λογικά του χαλαρά, κομματιασμένα· (είτε στα ύψη λούζονται ή στο πυθμένα). Γιατί και οι πιο γλυκές κι αθώες λέξεις Είναι υποχθόνιες θεές με λάγνες έξεις. Σταμάτα τα παιγνίδια σου να παίζεις, μήπως βρεθείς στο μέσο της τραπέζης και πάνω σου γιατροί και ανατόμοι κι ένα λινό, κατάλευκο σεντόνι. Μην φτιάχνεις λαβύρινθους στη βιβλιοθήκη κι ούτε δεκάρα να κυλάει προς το νοίκι. Όλοι παιδί μου, δες, τρέχουνε στο χρήμα κι εσύ δεν έκανες ουτ’ ένα ακόμα βήμα!» «Μάνα» της λέω «εμένα δεν με νοιάζει, όπως τον βράχο όταν πέφτει το χαλάζι, να κάνω χρήμα, αυτοκίνητα και σπίτια. Εγώ τα ψίχουλα τσιμπώ σαν τα σπουργίτια και υφαίνω με μεταξωτές κλωστές τα πάθη μου σε κάμαρες κλειστές. Βγάζω τον άσσο, ρίχνω τα ζάρια, φέρνω πολλές φορές τριπλά εξάρια. Όμως αυτά συμβαίνουν μόνο νύχτες, που απλώνουν τα χαρτιά οι χαρτορίχτρες και υψώνονται διθύραμβοι τα ωσαννά στον άρχοντα του σκότους Σατανά. Γιατί άλλες φορές σαν Προμηθέας, πύρινης δέσμης ιδεών μεταφορέας, μόλις τα ζάρια φέρουν ντόρτια, προσφέρω τα δικά μου τα συκώτια. Ανοίγω τα χαρτιά μου στο τραπέζι βουτώ τις λέξεις σε χολή και πετιμέζι· κεντώ με λεπτομέρεια στην οθόνη αυτό το πλούσιο τίποτα που μας θαμπώνει».Σχετικά άρθρα
This Post Has 0 Comments