Κάποτε κι έναν καιρό….πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια η περιοχή της Λίκα επλήγη από μια καταστροφική ξηρασία. Oι άνθρωποι και τα ζωντανά πέθαιναν σταδιακά και οι σοδειές ξεραίνονταν.
Μη ξέροντας τι άλλο καλύτερο να κάνουν, όσοι απέμειναν άρχισαν να προσεύχονται στον ουρανό και να επικαλούνται να βρέξει.
Και πράγματι, οι προσευχές τους εισακούστηκαν. Ξαφνικά στο στερέωμα του ουρανού εμφανίστηκε μια γυναικεία, κατάμαυρη μορφή η οποία ακούγοντας τους λυγμούς των ανθρώπων και νιώθοντας αβάσταχτο πόνο και σπαραγμό, εξακόντισε έναν κεραυνό στην κοιλάδα.
Η βροχή που προκλήθηκε κράτησε τόσες πολλές μέρες, ώστε χιλιάδες πηγές άρχισαν να αναβλύζουν από παντού. Τα λιβάδια ξαναπρασίνισαν, οι λίμνες και καταρράκτες ξανασχηματίστηκαν και τα ζώα άρχισαν να επιστρέφουν στο φυσικό τους περιβάλλον και μαζί με αυτά επέστρεψε και η ζωή.
Έτσι όπως περιγράφεται στο μύθο έτσι ακριβώς είναι σήμερα το περιβάλλον που υπάρχει στον Εθνικό Δρυμό του Πλίτβιτσε, κοντά στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας. Το σκηνικό που υπάρχει στο Πλίτβιτσε είναι τόσο επιβλητικό ώστε αιτιολογείται απόλυτα μια υπερφυσική παρέμβαση από τη λαϊκή παράδοση.
Ένα πλούσιο σύμπλεγμα από υδάτινες λεκάνες οι οποίες συλλέγουν τα νερά των ποταμών Τσρνα και Μπιέλα αποτελείται από 16 κύρια λεκανοπέδια, έχει επιφάνεια δύο τετραγωνικών χιλιομέτρων και υποδιαιρείται σε Άνω (Γκόρνια Ζετζέρα) και Κάτω (Ντόνα Ζετζέρα) Λίμνες. Αυτά τα υδρολογικά συστήματα συνδέονται με υδάτινα ρεύματα, καταρράκτες και βάραθρα ενώ η υψομετρική τους διαφορά είναι 135 μέτρα. Για να γίνει πιο κατανοητό θα μπορούσαμε να πούμε σχηματικά ότι οι λίμνες Πλίτβιτσε βρίσκονται σε κλίμακα, δηλαδή η μια λίμνη διαδέχεται την άλλη, είναι δηλαδή η μια πάνω στην άλλη (μεταφορικά).
Μολονότι χωρίζονται σε Άνω και Κάτω Λίμνες στην ουσία είναι ένα ενιαίο υδάτινο λιμναίο σύστημα κι ένας καταρράκτης με άλμα 72 μέτρων που ονομάζεται Σαστάφτσι (συνάντηση στα κροατικά) συλλέγει όλα τα νερά του Πλίτβιτσε. Τα λεκανοπέδια της πρώτης ομάδας αποτελούνται από δολομίτες ενώ της δεύτερης από ηφαιστειογενή ασβεστόλιθο.
Στην περιοχή συναντώνται δάση με οξιές, έλατα, πεύκα, σημύδες και σφεντάμια και η διατήρηση αυτών των δασών είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση των λιμνών καθώς τα δέντρα αποτρέπουν τα διαβρωτικά φαινόμενα και επιτρέπουν τη διανομή του νερού στη διάρκεια του χρόνου, συγκρατώντας το κατά τη διάρκεια της υγρής περιόδου και ελευθερώνοντάς το στη διάρκεια της ξηρής.
Πάνω από 127 είδη πτηνών έχουν καταγραφεί από τους επιστήμονες όπως είναι το αποδημητικό αρπακτικό ο καστανόχρωμος μίλβος, ενώ το πάρκο αποτελεί ιδανικό περιβάλλον για την καστανόχρωμη αρκούδα και το λύκο η εμφάνιση του οποίου χρονολογείται ήδη από το 1983 και σήμερα εκτιμάται ότι στην Κροατία ζουν 60 ζευγάρια.
Η περιοχή έχει κηρυχθεί Εθνικός Δρυμός της Κροατίας ήδη από το 1949 και περιλαμβάνει εκτός από τις λίμνες και μια περιοχή 200 τετραγωνικών χιλιομέτρων η οποία βρίσκεται σε ύψος μεταξύ 400 και 1.280 μέτρων. Και όπως είναι απολύτως φυσικό οι Λίμνες Πλίτβιτσε έχουν ανακηρυχθεί Προστατευόμενη Φυσική Περιοχή της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Σήμερα πολλά ταξιδιωτικά γραφεία πραγματοποιούν ταξίδια στην Κροατία. Σαφώς περιλαμβάνονται οι λίμνες που είναι άξιες θαυμασμού και ακόμα πιο επιβεβλημένα επισκέψιμες.
Τολμήστε το. ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ!!!!
This Post Has 0 Comments