skip to Main Content
-vfAi9HS4BQ

The Windmills Of Your Mind

Round like a circle in a spiral
Like a wheel within a wheel
Never ending or beginning
On an ever spinning reel

Like a snowball down the mountain
Or a carnival balloon
Like a carousel that’s turning
Running rings around the moon

Like a clock whose hands are sweeping
Past the minutes on its face
And the world is like an apple
Whirling silently in space
Like the circles that you find
In the windmills of your mind

Like a tunnel that you follow
To a tunnel of its own
Down the highway to a cavern
Where the sun has never shone
Like a door that keeps revolving
In a half forgotten dream
Of the ripples from a pebble
Someone tosses in the stream

Like a clock whose hands are sweeping
Past the minutes on its face
And the world is like an apple
Whirling silently in space
Like the circles that you find
In the windmills of your mind

Keys that jingle in your pocket
Words that jangle in your head
Why did summer go so quickly?
Was it something that you said
Lovers walk along the shore
And leave their foot-prints in the sand
Is the sound of distant drumming
Just the fingers of your hand
Pictures hanging in the hallway
And the fragment of a song
Half remembered names and faces
But to whom do they belong
When you knew that it was over
In the autumn of goodbyes
For a moment you could not recall !
The color of his eyes

Round like a circle in a spiral
Like a wheel within a wheel
Never ending or beginning
On an ever spinning reel

As the images unwind
Like the circles that you find
In the windmills of you mind

Οι ανεμόμυλοι του μυαλού σου

Στρογγυλό όπως ένας κύκλος σε σπίραλ,
Όπως μια ρόδα μέσα σε μια ρόδα
Που ποτέ δεν τελειώνει ή αρχίζει
Σε μια συνεχώς περιστρεφόμενη ανέμη

Σαν χιονόμπαλα που κατακυλάει στο βουνό
Ή σαν ένα μπαλόνι καρναβαλιού
Σαν ένα καρουζέλ που γυρίζει
Κάνοντας κύκλους γύρω από το φεγγάρι

Σαν ένα ρολόι, που οι δείκτες του σαρώνουν
Παρελθόν τα λεπτά στο καντράν του
Και ο κόσμος είναι σαν ένα μήλο
Που στροβιλίζεται σιωπηλά στο διάστημα
Όπως τους κύκλους που βρίσκεις
Στους ανεμόμυλους του μυαλού σου

Όπως μια σήραγγα που ακολουθείς
Σε ένα τούνελ από μόνο του
Στον αυτοκινητόδρομο προς ένα σπήλαιο
Όπου ο ήλιος ποτέ δεν έλαμψε
Όπως μια πόρτα που συνεχώς περιστρέφεται
Σε μισοξεχασμένο όνειρο
Από τους κυματισμούς ενός βοτσάλου
Που κάποιος πετάξε στο ρεύμα

Σαν ένα ρολόι, που οι δείκτες του σαρώνουν
Παρελθόν τα λεπτά στο καντράν του
Και ο κόσμος είναι σαν ένα μήλο
Που στροβιλίζεται σιωπηλά στο διάστημα
Όπως τους κύκλους που βρίσκεις
Στους ανεμόμυλους του μυαλού σου

Κλειδιά που κουδούνιζουν στην τσέπη σου
Λόγια που ηχούν μέσα στο κεφάλι σου
Γιατί τα καλοκαίρια φεύγουν τόσο γρήγορα;
Ήταν κάτι που είπες;
Οι εραστές περπατούν κατά μήκος της ακτής
Και αφήνουν τις πατημασιές τους στην άμμο
Είναι ο ήχος μακρινού τυμπάνου;
Μόνο τα δάχτυλα του χεριού σου;
Εικόνες που κρέμονται στο διάδρομο;
Ονόματα και πρόσωπα που μισοθυμόμαστε
Αλλά σε ποιον ανήκουν;
Πότε ήξερες ότι τελείωσε;
Στο αντίο του φθινόπωρου
Τη στιγμή που δεν μπορούσες να θυμηθείς
Το χρώμα των ματιών του

Στρογγυλό όπως ένας κύκλος σε σπίραλ,
Όπως μια ρόδα μέσα σε μια ρόδα
Που ποτέ δεν τελειώνει ή αρχίζει
Σε μια συνεχώς περιστρεφόμενη ανέμη

Καθώς οι εικόνες ξετιλίγονται
Όπως οι κύκλοι που βρίσκεις
Στους ανεμόμυλους του μυαλού σου

 

This Post Has 0 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Back To Top